مشکلات دختر ملی پوش تنیس روی میز در ورزش حرفه‌ای

مهشید اشتری که در چند سال گذشته یکی از ستاره های تنیس روی میز بانوان ایران بوده است، این روزها به دلیل مشکلات درسی و عدم حمایت‌ها نمی‌تواند به تحصیل بپردازد و برای حضور در مسابقات بین المللی هم به مشکل خورده است. او که در مسابقات  جهانی پرتغال پرچم ایران را بالا برد و  در بخش دو نفره مدال طلا را از آن خود کرده است، می‌گوید کسی به مشکلش توجه نمی‌کند و برای ادامه کار و ماندن در سطح حرفه‌ای نیاز به حمایت دارد.

* در حال حاضر در چه مقطعی تحصیل می‌کنید؟

الان باید در مقطع پیش دانشگاهی تحصیل می‌کردم، اما این اتفاق نیفتاده است. در مقطع سوم دبیرستان و هنگام امتحانات در مسابقات جهانی آلمان حضور داشتیم و نتوانستم امتحان دهم. از دی ماه سال گذشته با توجه هم دائم در اردو و مسابقه بودیم و آنچنان که باید مدرسه نرفتم.

* چه زمانی امتحان دادید؟

شهریور ماه در امتحانات شرکت کردم. رشته من تجربی است و درس‌های سختی مانند فیزیک، شیمی و زیست را بدون اینکه کسی کمک کند، خواندم و امتحان دادم. فکر نمی‌کردم از 12 درس 11 مورد آنها را با موفقیت بگذرانم و تنها در ادبیات بود که نمره قبولی نگرفتم. همین باعث شد که خیلی عقب بمانم.

*از چه لحاظ عقب ماندید؟

با توجه به اینکه مسابقات اروپایی داشتیم باید برای گرفتن روادید، گواهی اشتغال به تحصیل ارائه می‌کردیم و چون در ادبیات قبول نشده بودم، هیچ مدرسه‌ای مرا ثبت نام نمی‌کرد که گواهی بگیرم. گفتند باید دانش آموز شبانه شوید و مدرسه شبانه هم از دی ماه آغاز می‌شود. این موضوع خیلی مرا اذیت کرد. پدر و مادرم خیلی تلاش کردند که از طریق اداره کل ورزش یا آموزش و پرورش اشتغال به تحصیل برای من درست شود و با توجه به از مشهد دور بودم، این موضوع در اردوهای تهران تمرکزم را گرفته بود.

*تقصیر خودم است که پینگ پنگ را انتخاب کردم

اشتری می‌گوید: تقصیر خودم است که پینگ پنگ را انتخاب کردم و باعث شد که از تحصیل عقب بمانم و شاید در درس خواندن موفق می‌شدم.

با تمام این مسائل این دلیل نمی‌شود که چون ورزش می‌کنم نتوانم ادامه تحصیل بدهم و حمایتی نشود. من یک فرد عادی نیستم و نمی‌گویم که تفاوت زیاد قائل شوند، اما  همین که یک مقدار حمایت کنند، خوب است.

* وقتی به آموزش و پروش مراجعه کردید چه چیزی گفتند و آیا شما را می‌شناختند؟

اگر معرفی کنیم شاید، اما در غیر این صورت کسی جز جامعه پینگ پنگ ما را نمی‌شناسد. زمانی که مراجعه کردیم گفتند نمی‌شود کاری انجام داد و اگر قبول می‌شدید، اشتغال به تحصیل می‌دادیم.  

* اینکه پرچم ایران را در مسابقات جهانی بالا بردی برایشان اهمیتی نداشت؟

دیگر همین است. گفتند اگر دانش آموز بودی گواهی می‌دادیم و چون یک درس را قبول نشده‌ای نمی‌توانیم. از دی ماه در کلاس‌ها حاضر شو و از آن به بعد هر اشتغال به تحصیلی خواستی می‌توانیم بدهیم!

* ظاهرا قبل از اینکه وارد ورزش حرفه‌ای شوید درستان هم خوب بود؟

بله همین طور بود و مدرسه نمونه درسی می‌خواندم، اما بعد از اینکه درگیر ورزش حرفه ای شدم از درس عقب ماندم و باید به مدرسه شبانه بروم.

*به عنوان یک دانش آموز قهرمان چه صحبتی با وزیر آموزش و پرورش چه صحبتی داری؟

صحبت زیاد کرده ام و با این کار چیزی که درست نمی‌شود و حمایتی نمی‌کنند. الان هم صحبت کردم فقط گوش می‌کنند و کاری درست نمی‌شود.

* ظاهرا پیشنهاد حضور در کشورهای خارجی هم داشته ای؟

بله از ترکیه داشتم، اما حضور در خارج از ایران برای دختران سخت است و نمی‌توانند با سن پایین لژیونر شوند.

* اگر قرار بر انتخاب باشد از بین درس و ورزش کدامیک را انتخاب می‌کنی؟

ورزش را انتخاب می‌کنم تا الان مانع تحصیل شده‌اند و  دیگر خودم هم از درس خواندن سرد شده‌ام. واقعا سخت است که روزی 6 ساعت تمرین  در کنار درس  داشته باشم. دیگر همه چیز تمام شده و مهم نیست. امسال سال سختی بود که هیچ حمایتی نکردند.

* حرف پایانی؟

اگر می‌خواهند در این سطح و رتبه بمانم حمایت همه لازم است. فقط حمایت پدر و مادر و مستحقی رئیس هیات کافی نیست. آموزش و پرورش و اداره کل هم باید کمک کنند. حمایت باشد می‌مانم و در غیر اینصورت سخت است.